Bin Yıl

At sırtında geldi

Kaf Dağını dolanarak

Buldu toprağını

Havası temiz suyu berrak

Aşık oldu bağlandı,

Çevirdi dört yanı kıskıvrak

Yaşadı fütursuzca korudu kendini sakınarak.

Yüksenmedi angaryaya güneşinde kavrularak

Çokça omuz, yeterince can verdi savaşarak

Burası bin yıllık konağı genlerimin.

Sürülerini otlattı

Etrafında ahlat ağacının

İcatlar çıkardı çocukları

Ortasında obalarının

İlmik ilmik dokundu kilimleri genç kızlarının

Metafiziğe alışıktı duyguları ihtiyar delikanlılarının

Çınarlar dinlendirdi yorgunluğunu çalışanlarının

Burası bin yıllık konağı genlerimin.

Hamza KAYA

20 Mart 2018

Ispartakule

​