Ekim Sonu

Penceremden bakmıyorsun

Dolaşmıyorsun bahçemde

Gökyüzümü izlemiyorsun

Yağmurumda ıslanmıyorsun

Nasıl bileceksin ki

Bak anlatayım sana

Benim demirim bükülür

Tahtam kaynak tutar

Mermerim meyve verir

Ateşim buz tutar

Benim kışım bahardır

Kapılarım kilitsizdir

Yatağım tarihtir

Örneğin rengim mavidir Atlantis’te

Arenada kılıcım kördür

Mehterde sol adım benimdir.

Saçlarımdan yıldızlar dökülür.

Kanatlarım açılınca ilk baharda

Sonsuz yazlar yaşarım rüyalarımda.

Kapasam gözlerimi

Sen benim olursun

Dünyalar benim olur.

Ama istediğim o değil

                         Bu değil

                            Şu değil

                               İllaki sensin sen...

Hamza Kaya

26 Ekim 2018

      Pera

​

Zenci

Sokağa tezgah açmıştı zenci

Sevdirmişti herkese kendini

Zorba sekiz on kişi geldi

Dağıttılar tezgahını, sustu zenci.

Yumruklarını sıktı

Dişlerini sıktı zenci

Karga tulumba götürülürken

Savuramadı küfrünü zenci

Kırıldı dişi ağzı kanla gözü yaşla doldu

Korkudan konuşamadı kimse

Savunamadılar sevdiklerini

Garibandı zenci

Onlar vururken karnına

Sırtım diyordu zenci​

Hamza KAYA

Hatem

Sarayın en mahrem odasında

Süslü seniyeli mühür bulundu

Sararmış kağıtlar saçıldı rulolardan

Serildi masaya dingin varaklar

Süleyman'dan kalma ilimle

Sayfalardan özlü sözler döküldü

Sakın ilk hakkı tanrıdan başkasına verme

Sonra aile gelir yüksünme kabalık etme

Sanma dost bihaber, vefasızlık gösterme

Sev insanları, yaratılanları hor görme...

Sukût derdin olsa da haykır:

Söyle ehramenler almış hatemi!

Hamza KAYA

1 Şubat 2018

Dolmabahçe

​

Soğuklar

Saman alevi gibi yanıp sönen umutlar

Kaybedişlerin yasını tutuyor.

Hep zemheri hep zemheri

Ama hâlâ yaşıyorum.

Kimse kalmasa da etrafımda

Bir tek Allah'ım var.

Gerisi yalan...

Hamza KAYA

6 Şubat 2018

​Ispartakule

Buyurun

Burası bir sığınak yağmurlarda

Suların buz kestiği zamanlarda.

Burası bir sığınak hafakanlarda

Şehrin girdaplı akşamlarında.

Kapısı açıktır korkmayın sakın.

Yemekleri lezizdir yiyin için.

Dinlenin biraz hayal edin

Burası bir sığınak tebessüm dağıtan

Gerisin geriye çekilse de ayaklar

Dost dediğiniz kuyunuzu kazsa da

Buyurun gelin size de yer var

Burası bir sığınak hiç dolmayan

Buyurun kardeşlerim buyurun,

Yüksek sesle söylüyorum bakın:

Gerçekler kolay anlaşılmaz ...

Burası bir sığınak kalbinizi dinleyin.

Hamza Kaya

20 Eylül 2018

Harbiye

​

Sincan

İstasyon geçmişin derininde kalmış

Çokça hatıralar biriktirmiş

Eğilmemiş gardaş eğilmemiş

Angara’nın kasvetli havasına

Kurmuş otağını

Sevenleri uğurlamakta

Ben İstasyon Mahallesi eski sakini

Numaram bin iki yüz otuz beş

Unutmamışım gardaş unutmamışım

Kucak açmayı düşküne yoksuna

Hamza Kaya

15 Eylül 2018

Sincan-Gar

​

Kör Kış

Bir Yusufçuk havalandı
Taze yapraklar arasından

İçimdeki dev ejderha uyandı

İlkbaharın mümbit rüzgarında

Evlerin bacaları yok artık

Kömür de kokmuyor sokaklar

İnşirah mutluluğu kaplamış etrafı

Sıcak kanlı insanların yaşadığı kentte

Ama âmâ kış yine geliyor işte...

Hamza Kaya

26 Eylül 2017

Altınşehir

​

-Işıltı-

Güneş açmışsa ikindi üzeri

Salacak'ta karabataklar dalar denize

Eski iskelenin dalgaları ışıltıyla oynaşır

Kız Kulesine gülümser Galata Kulesi

Kızıllıklar arasından gözükür İstanbul silueti

Gemiler geçer hissettirmeden kendini

Sen beklenirsin uzaklardan

Güneş açmışsa ikindi üzeri...

Hamza KAYA

13/03/2018

​Harem

Kadere övgü ​

Konuşmalar ani bir kesintiye uğradı

Kafa kağıdında lekesiz bir hayat

Kas yığınlarının altında kaldı

Kadere ne söylesek boş

Kararlarda ufak bir noktayız.

Mevsimler olgunlaşıyor yine, bakma sen

Doğduğum ilk günü hatırlıyorum da

İlk çağın sonları orta çağın başlarıydı

Ağır depresyon altında halay çekiyordu insanlar

Kadın erkek yaşlı genç ve çocuk

Anam uzay çağının derinliklerine bebek doğuruyordu.

Okuyun ey kararanlar okuyun

Aşksız yaşamdan ne çıkar.

Fütursuzca davranın evlatlarım

Atılın yarın kollarına

Sarılın kitap sayfalarına

Düşlerinizi bölmesin ani kesintiler.

Düven taşlarında bileylenecek oraklarınız

Yıldızlar ekeceksiniz tarlalarınıza

Kör kuyulardan Yusuflar çekeceksiniz

Mısır'a hayat vereceksiniz sonra

Yaşatacaksınız düşlerinizi

Azrail mahcup gelecek yanınıza

Gülümseyeceksiniz

Aşkınız ötelere taşınacak

Ebedi yaşayacaksınız.

10 Eylül 2018

Hamza Kaya

Ispartakule​

Henüz Yaşıyorken

“Neylersin ölüm herkesin başında

Uyudun, uyanamadın olacak” diyor Cahit

Doğrudur dünya için

Ama yeniden dirilişe inanlar

Hesaba çekileceğine inanlar

“Kul hakkıyla gelmeyin”e inanlar:

Özür dilemek,

Affetmek,

Teşekkür etmek,

Gönül almak varken

Kin gütmek

Ceza vermek

Hakaret etmek

Kalp kırmak niye!

Gülümseyin hayat güzelleşsin...

Zaten öleceğiz bari gülerek ölelim.

11 Ekim 2018

Hamza Kaya

Ayvansaray

​

Viza

Kalem defter ve silgi

Bir hayat yaşıyoruz, kısa

Bir yol gidiyoruz, dolu dizgin

Ve zincirlerimiz prangada

Aslında biz yokuz

Sadece kalem defter ve silgi

Bir de bir el boğazımızda

Aslında biz yokuz

                    Yokuşlarda...

Hamza KAYA

8 Ekim 2018

Harbiye

Bin Yıl

At sırtında geldi

Kaf Dağını dolanarak

Buldu toprağını

Havası temiz suyu berrak

Aşık oldu bağlandı,

Çevirdi dört yanı kıskıvrak

Yaşadı fütursuzca korudu kendini sakınarak.

Yüksenmedi angaryaya güneşinde kavrularak

Çokça omuz, yeterince can verdi savaşarak

Burası bin yıllık konağı genlerimin.

Sürülerini otlattı

Etrafında ahlat ağacının

İcatlar çıkardı çocukları

Ortasında obalarının

İlmik ilmik dokundu kilimleri genç kızlarının

Metafiziğe alışıktı duyguları ihtiyar delikanlılarının

Çınarlar dinlendirdi yorgunluğunu çalışanlarının

Burası bin yıllık konağı genlerimin.

Hamza KAYA

20 Mart 2018

Ispartakule

​

Üç İki

Yazmak ne kadar da zor bazen

Kelimeler harfler sanki sipere yatmış

Başlarını kaldırsalar kurşunlara gelecekler..

Atılan bombalara inat kalem tutan elleri unutma

Unutma ki gün elbet biter

Gece çöker

Alem uyur

Yalnız dertliler uyumaz,

Keder öğütülen değirmende

Aklanan saçlarıyla...

Sonra gün sabaha kavuşur

Kuşlar şarkılarını söyler

Çiçekler açar

Kent canlanır.

Bir bebek gözlerini ovuşturarak odaya girer

Senindir O.

Aslında sensin O.

​
Hamza KAYA
26 Mayıs 2018
Harbiye

Yolcu

Yollu değil zahir,

Yoldayım,

Yolcuyum.

Ben şairim zahir,

Yoldayım,

Yolcuyum.

Öndekiler de geçti zahir,

Ayak izleri var buralarda.

Ama duramam bekleme,

Yoldayım,

Yolcuyum.

Kısa değildir yolculuk zahir,

Ezelden ebede akar.

Zerreyim fakat yine de

Yoldayım,

Yolcuyum.

Hamza Kaya

19 Temmuz 2018 

Osmanbey

​